Oba protokoły są równorzędne jeśli chodzi o dostęp do zawartości skrzynki pocztowej. Różnice wynikają z działania poszczególnych protokołów oraz tego co oferują.
POP3 (protokół pocztowy)
Jest to protokół internetowy służący do pobierania wiadomości ze skrzynki pocztowej na serwerze do lokalnego klienta poczty. Wszystkie wiadomości w skrzynce odbiorczej są pobrane z serwera na urządzenie lokalne.
W kliencie pocztowym można ustawić tylko nagłówki do pobrania (pozwala, to oznaczać wiadomości po ich przejrzeniu, albo pobrać treść, albo bezpośrednio je usunąć) lub całą wiadomość.
Po pobraniu wiadomości, w zależności od ustawień klienta poczty można wiadomość pozostawić na serwerze lub usunąć po X dniach od pobrania (uwaga - nie od dnia dostarczenia) lub usunąć dopiero po usunięciu z Kosza.
Protokół POP3 nie pozwala na pełną pracę z wiadomościami z wielu urządzeń.
Zalety
- nie potrzebujesz połączenia z Internetem, aby pracować z pobranymi wiadomościami
- jeśli wiadomości zostaną usunięte natychmiast po pobraniu, schowek może nie być pełny
- ustawione jest pozostawianie wiadomości na serwerze (nawet przez pewien czas). Wiadomości, które usuniesz (nawet przez pomyłkę) nie są usuwane ze skrzynki odbiorczej na serwerze.
Wady
- pobrane wiadomości są dostępne tylko dla jednego klienta poczty. Niewłaściwie skonfigurowany klient usuwa wiadomości po pobraniu z serwera, przez co są one wtedy niedostępne dla innych klientów (np. IMAP)
- klient pocztowy działa tylko ze skrzynką odbiorczą, wysłane maile (lub maile przeniesione do innych folderów) nie są zapisywane w skrzynce pocztowej na serwerze
- w zależności od częstotliwości sprawdzania nowej poczty wiadomości mogą być pobierane do klienta pocztowego (z punktu widzenia użytkownika „dostarczone”) z opóźnieniem
- podczas pozostawiania wiadomości na serwerze i uzyskiwania dostępu z wielu klientów poczty, informacja o statusie wiadomości nie jest przekazywana między nimi (przeczytana/nieprzeczytana)
- stracisz wiadomości w przypadku uszkodzenia pliku danych, awarii dysku, kradzieży komputera (dlatego zalecamy wykonanie kopii zapasowej danych klienta poczty e-mail)
IMAP (protokół pocztowy)
W przeciwieństwie do protokołu POP3, klient IMAP wyświetla dokładnie to, co znajduje się w skrzynce pocztowej na serwerze (zawartość wiadomości, struktura folderów jest dublowana).
Protokół umożliwia wykonywanie operacji bezpośrednio na serwerze (przenoszenie wiadomości do innego folderu, usuwanie wiadomości).
Umożliwia także dodawanie informacji o stanie wiadomości (przeczytane / nieprzeczytane / usunięte) do wiadomości i synchronizowanie ich między różnymi klientami poczty e-mail.
Pozwala również uzyskać szczegółowe informacje o skrzynce pocztowej (wolne miejsce w skrzynce) i wyszukiwać wiadomości bez konieczności ich pobierania. Nadaje się wyraźnie do użytku w klientach mobilnych lub w przypadku, gdy kilku użytkowników pracuje z jedną skrzynką pocztową lub istnieje kilka różnych klientów poczty.
Zalety
- umożliwia dostęp z wielu urządzeń (telefon komórkowy, tablet, laptop, stacja robocza)
- wiadomości wysłane z jednego klienta pocztowego są również dostępne w innym kliencie pocztowym
- nowe wiadomości są zwykle ogłaszane natychmiast po ich dostarczeniu do skrzynki pocztowej
- gdy plik danych ulegnie uszkodzeniu, zawiesi się dysk lub komputer (telefon komórkowy zostanie skradziony...) wiadomości nadal znajdują się w skrzynce pocztowej na serwerze
Wady
- aby aktywnie pracować z pobranymi wiadomościami, musisz mieć połączenie z Internetem
- usunięcie wiadomości w kliencie pocztowym wpłynie na wszystkie inne urządzenia i skrzynkę pocztową na serwerze (podczas czyszczenia skrzynki wszystkie wiadomości e-mail w folderze mogą zostać utracone)
- podczas dostarczania i wysyłania dużych wiadomości skrzynka pocztowa może się zapełnić
Z punktu widzenia oszczędzania miejsca w skrzynkach pocztowych warto zdać sobie sprawę, że protokoły poczty e-mail nie były przeznaczone do wysyłania dużych wiadomości (wiadomości z dużymi załącznikami).
Na przykład wiadomość z załącznikiem 10 MB będzie miała większy rozmiar ze względu na przetwarzanie podczas wysyłania. W przypadku dużych wiadomości lepiej jest wysłać łącze do pliku przechowywanego w magazynie danych.